Eğer ki Trabzonspor en son maçta yenilmişse bir sonra ki
maça kadar insanlar işlerine mutsuz gider. Moralleri sıfırdır. Onu ancak
Trabzonspor'un başarısı mutlu edebilir. Eğer ki Trabzonspor son maçını
kazanmışsa şehir insanı için her gün bayram havasında geçer. Onu hiç bir şey
mutsuz edemez bu "Bir öğrencinin sınavdan aldığı kötü not bile olsa."
Trabzon insanı hırçındır. Haksızlığa karşı asla tahammül
edemez. Sinirlerine kolay kolay hakim olamazlar ki bu da en basit bir kavga
sebebidir.
Maç günü başkadır. Şehir halkı adeta kenetlenir. Rakip hiç
önemli değildir. İster rakip Barcelona olsun isterse bir başka dünya devi. Tek
amaçları vardır o da sadece takımının kazanmasında rol oynamak, o da nedir?
Tezahürat! Taraftarın yaptıkları tezahürattan dolayı takıma ayrı bir güç gelir.
Takım sadece kazanmayı hedefler. 61. Dakika şovu takımı ise taraftar için adeta
bir görevdir taraftar için. Takımı ateşler, oyuncuların performansını arttırır.
Tabi ki rakip oyuncuların psikolojisini kötü yerde etkiler, rakip oyuncu resmen
o mahşer alanından bir an önce kurtulmak ister. 3-4 dakika boyunca oyundan
düşerler, tabi hocaları bunun farkındadır. Kenardan en yüksek seste
oyuncularına bağırır ancak nafile dikkatini kolay kolay toparlayamaz.
Taraftar takım ile ilgili her an her şeyi eleştirir ancak
asla küs kalamaz hayatının biricik anlamı olan Trabzonsporla. Hayattan ancak
Trabzonspor’un varlığını hissedebilince zevk alır, anlam kazanır hayatı. Aksi
takdirde hayatının bir anlamı yoktur onun için bir değeri yoktur Trabzonsporsuz
…
